Główne cechy i zasady działania jednostek modułowych chłodzonych powietrzem

Modułowa jednostka chłodzona powietrzem to centralna jednostka klimatyzacyjna, która wykorzystuje powietrze jako źródło chłodzenia (ogrzewania) i wodę jako czynnik chłodzący (ogrzewający). Skraplacz jest żebrowanym wymiennikiem ciepła, a parownik jest wymiennikiem ciepła do zastosowań związanych z wymianą ciepła z fluorem wodnym, takich jak wymienniki ciepła z obudową, płaszczem i płytą.

Jako zintegrowane urządzenie łączące źródła zimna i ciepła, pompy ciepła chłodzone powietrzem eliminują różne elementy pomocnicze, takie jak wieże chłodnicze, pompy wody chłodzącej, kotły i odpowiednie systemy rurociągów. System ma prostą strukturę, oszczędza miejsce na instalację, jest łatwy w utrzymaniu i zarządzaniu oraz oszczędza energię, szczególnie odpowiedni na obszarach pozbawionych źródeł wody.

Chłodzona powietrzem jednostka modułowa przyjmuje konstrukcję modułową, umożliwiając produkcję i transport jednostki w standardowych jednostkach modułowych. Modułowe agregaty chłodnicze chłodzone powietrzem z pompą ciepła, w których każdy system chłodniczy jest niezależny od siebie i służy jako rezerwa. Jakakolwiek nienormalna sytuacja w jakimkolwiek obwodzie chłodniczym nie wpłynie na normalne działanie innych obwodów chłodniczych. Gdy jakiś obwód ulegnie awarii, komputer wyda polecenie zastąpienia uszkodzonego obwodu innym obwodem rezerwowym, a wydajność chłodzenia i grzania urządzenia pozostanie względnie stabilna.